Op een stille dag...

ik kwam het tegen 

groen en onverwacht

als duivelsogen

priemend in mijn hart
gehuld in mensenvlees

monsterlijk gemeen

sluipend sluw

enkel steunend

op een verward gedacht

ik gruw

zo zielig koteren

zo'n verarmend venijn

hoe triest kan iemand zijn

...