Een avond.

De dagen verlopen traag en glijden stroperig langs onze huid tot de avond ons zwoel en zacht omarmt.

De maan laat op zich wachten. Vol zal zij de amandelbomen haar platonische liefde schenken.
Jupiter, Mars, Saturnus en Pluto zijn pulserend present en ademen hun oranje gloed.

Bij het vallen van de nacht verrassen regendruppels ons flauw. De bomen snakken knisperend en offeren hun blaadjes aan de wind die hen met mondjesmaat verder voert.

Susanne Abbuehl vult het duister met haar glansvolle stem. Een gift.

Zachtjes stroomt het geluk door de kieren van het stenen huis.

Een salamanderpoot verplaatst zich traag tegen het gewitte plafond, twijfelend over zijn route, waarnaartoe.

Schalkse jongensogen lopen langs letters van een gesloten boek.

Tromgeroffel en rode wijn.

Een pen die glijdt over witte lijnen en begrijpt hoe het leven op zijn best kan zijn.
...